Παιδί του λαού

Παιδί του λαού

Νίκος Ξανθόπουλος - Άντζελα Ζήλια
Νίκος Ξανθόπουλος Άντζελα Ζήλια

Boy of the people

Ο Νίκος Ξανθόπουλος ήταν τραγουδιστής και ηθοποιός συνάμα. Έπαιξε σε πολλές ταινίες του παλιού καλού κινηματογράφου τις οποίες διάνθησε με την υπέροχη φωνή και παρουσία του. Στη ταινία του Απόστολου Τεγόπουλου, "Ξεριζωμένη Γενιά" υποδύεται έναν φτωχό τραγουδιστή που με το καιρό αναγνωρίζεται το ταλέντο του και αποκτά φήμη και πλούτο (κλασσική εξέλιξη των μεγάλων λαϊκών τραγουδιστών στον τόπο μας). Πλάι του η Αντζελα Ζήλια σε ένα ρεπερτόριο του μεγάλου συνθέτη Απόστολου Καλδάρα σε μια παρουσία όχι του ελαφρού τραγουδιού όπως πιστεύεται για 'κεινην αλλά γνήσιας φωνής του λαϊκού προς ρεμπέτικο τραγουδιού.

Ο Νίκος Ξανθόπουλος δεν ζει πλέον, έμειναν οι εμφανίσεις του στις ταινίες αλλά και η απαράμιλλη ερμηνεία του στο τραγούδι. Σε πολλές ερμηνείες του συντελεστής της επιτυχίας ήταν η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, στιχουργός με μεγάλη ύστερη καταξίωση. Υπήρξε ένας γνήσιος άνθρωπος πρώτα, τραγουδιστής, ηθοποιός μετά που αγαπήθηκε από τον κόσμο της εποχής στους ρόλους του σαν φτωχόπαιδο - τίμιου, σεμνού παιδιού της γειτονιάς. Πέρα από τα προσόντα του στις Τέχνες ήταν πάντα μία όμορφη, κομψή φιγούρα που σε κατακτούσε από τις πρώτες εντυπώσεις.

Νίκος Ξανθόπουλος
Νίκος Ξανθόπουλος - παιδί του λαού

👇 Τα τραγούδια που ακούγονται πιο κάτω, είναι από την ταινία "Ξεριζωμένη Γενιά" 1968 Το πρώτο τραγούδι "Σ' ένα βράχο φαγωμένο" οι στίχοι είναι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, η μουσική του Απόστολου Καλδάρα σε συνεργασία με τη γυναίκα του Λούλα.

Νίκος Ξανθόπουλος γ. Νέα Ιωνία 1934 - θ. Νέα Ιωνία 2023


Νίκος Ξανθόπουλος Άντζελα Ζήλια - Σ' ένα βράχο φαγωμένο

Σύντομο Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας στις 14 Μαρτίου 1934. Ήταν παιδί Πόντιων προσφύγων και μεγάλωσε φτωχικά μαζί με τη μητέρα του. Ο πατέρας του Παναγιώτης, με καταγωγή από την Κερασούντα και συγκεκριμένα την Πουλαντζάκη, ήταν τσαγκάρης, ψαράς και αντιστασιακός, μεταξύ άλλων. Η μητέρα του Μαρία, με καταγωγή από το Ακ Ντάγ Ματέν, τον μεγάλωσε μόνη της καθώς ο πατέρας του απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα. 

Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Εκτός από τον αθλητισμό, λάτρευε και το διάβασμα. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο, παρότι αρχικά τον γοήτευε η ιδέα να γίνει φιλόλογος. Ίνδαλμά του τότε υπήρξε ο Μάνος Κατράκης. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Αν και ηθοποιός του θεάτρου από το 1957 έως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Το 1970 ίδρυσε τον δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα. 

Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση, μετά από απουσία 24 ετών, ήταν το 1995 στην ταινία "Με τον Ορφέα τον Αύγουστο" του Γιώργου Ζερβουλάκου. Στα τέλη του 2005 εξέδωσε σε βιβλίο την αυτοβιογραφία του με τίτλο "Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα" και διοργάνωσε εμφανίσεις σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα για την προώθηση του έργου του. Η ιδέα για το βιβλίο δημιουργήθηκε μετά από συνέντευξή του στο περιοδικό Εικόνες.

Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι μονορούφι να το πιω Είν' ο πόνος μου μεγάλος κι η φουρτούνα που περνώ Για δυο μάτια που 'χω χάσει μαύρη βλέπω τη ζωή...

Νίκος Ξανθόπουλος - Σύνθεση Απόστολος Καλδάρας από την ταινία "Καρδιά μου πάψε να πονάς"


Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι 1966 Στίχοι Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Σ' ένα βράχο φαγωμένο απ' το κύμα αγριωπό ένα σούρουπο είχα κάτσει λίγο να συλλογιστώ Κάθε βήμα στη ζωή μου είναι πόνος και συμφορά Θέλω ο δόλιος να πετάξω μα δεν έχω τα φτερά...
Στράτος Παγιουμτζής - 1948
Η Γενιά του Ρεμπέτικου - Στράτος Παγιουμτζής - ίσως δεξιά, η Μπέμπα Κυριακίδου
 Τα τραγούδια της Προσφυγιάς: Αυτό που παρατηρείται στο τραγούδι σ' αυτή την εκτέλεση είναι ο πολύ αργός ρυθμός του τέμπου της μουσικής και τα ιδιαιτέρως πονεμένα λόγια - πρόκειται για μια αληθινά κατατρεγμένη γενιά... γενιά της Μικρασιατικής Καταστροφής 1922, που είχε ως επακόλουθο την προσφυγιά που στην Αθήνα δημιούργησε τη φτώχεια και δυστυχία - τουάχιστον στις αρχές του ερχομού τους και για μια ορισμένη μερίδα του πληθυσμού που κατέλυσε δυτικά της Αθηνας και περισσότερο στις γειτονιές του Πειραιά (Νίκαια, Πέραμα, Κερατσίνι)
(Από τη γέννηση του Ρεμπετικου) - Στράτος Παγιουμτζής με όλο το Λαϊκό πάλκο

"Σ' ένα βράχο φαγωμένο" Στράτος Παγιουμτζής 1948 Α΄ Εκτέλεση - Στίχοι, Σύνθεση Απόστολος Καλδάρας

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια δεύτερη Κάλλας

Οι ιδιοτροπίες του Λάμπρου

Το τσιφτετέλι της Σπεράντζας