Θανάσης Βέγγος
Ένας άνθρωπος για όλες τις δουλειές
 |  |
| Θανάσης Βέγγος - Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση 1971 | Θανάσης Βέγγος - Ο Τσαρλατάνος 1973 |
Ο Θανάσης Βέγγος (γ. 1927 Νέο Φάληρο - θ. 2011 /83 Αθήνα) υπήρξε ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου με πληθώρα συμμετοχών σε ταινίες αρχής γεννομένης από την "Μαγική πόλη"1954, του Νίκου Κούνδουρου ως τη "Ψυχή βαθιά" 2009 του Παντελή Βούλγαρη και το "Πέταγμα του Κύκνου" 2010. Ήταν κάτοικος του Νέου Φαλήρου, από οικογένεια αγωνιστών της εθνικής αντίστασης κατά των Γερμανών.
Λίγο πριν φύγουν οι Γερμανοί από την Ελλάδα, ο πατέρας του Βασίλης Βέγκος (έτσι γραφόταν το όνομα του πριν προσθέσει για "χάριν ευφωνίας" το β΄ γ ο Θανάσης - "κτυπάει καλύτερα στο μάτι") είχε λάβει μέρος στην ανατίναξη του στρατηγείου τους στην Ηλεκτρική Εταιρεία όπου έδρευε, στην Αθήνα. Μετά τον πόλεμο ο Βασίλης Βέγκος εκδιώχθηκε από την Ηλεκτρική Εταιρεία έτσι ο Θανάσης ρίχτηκε στη βιοπάλη για την εξασφάλιση των προς το ζην ασχολούμενος με τα δέρματα ως και με απλά μικροθελήματα στη γειτονιά. ▪
Το διάστημα 1948~'50 υπηρέτησε τη θητεία του στη Μακρόνησο ως "ανεπιθύμητος στρατιώτης" όπου γνωρίστηκε με το Νίκο Κούνδουρο και έπαιξε αργότερα στην ταινία του Μαγική πόλη. Τα επόμενα χρόνια εργάστηκε ως φροντιστής στα πλατώ. Τα επόμενα χρόνια έπαιξε στις πιο επιφανείς ταινίες - μικρούς ρόλους του ελληνικού κινηματογράφου όπως στις ταινίες "Ο Δράκος" (πάλι του Κούνδουρου) "Διακοπές στην Αίγινα", "Μανταλένα", "ο Ηλίας του 16ου", "Ποτέ την Κυριακή".
Οι ρόλοι που του ανέθεταν ήταν κωμικοί και το χαρακτηριστικό του ήταν αυτό του "αεικίνητου" ανθρώπου, που έβρισκε σε κάθε περίπτωση μια χιουμοριστική ατάκα να ξεστομίσει στο συνομιλητή του, γελώντας μόνος του, σα να κορόιδευε και τον εαυτό του. Έπαιξε σε 126 ταινίες από τις οποίες σε 52 ως πρωταγωνιστής. Ο πρώτος μεγάλος του ρόλος ήταν στη ταινία "Οι Δοσατζήδες" 1959, με το Νίκο Σταυρίδη.
Επίσης με τη δική του εταιρεία παραγωγής το διάστημα '65-'69, γύρισε όπως ο ίδιος λέει και κατά γενική ομολογία, τις καλύτερες ταινίες του - 8 τον αριθμό, που αναδείκνυαν ως πρωταρχικό συστατικό της ηθοποιίας του το σουρεαλιστικό χιούμορ, τον πηγαίο αυθορμητισμό, τον αυτοσχεδιασμό καθιερώνοντας τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου τύπου με τον οποίο έγινε γνωστός (ταινία χαρακτηριστική δικής του σκηνοθεσίας Φαλακρός πράκτωρ - επιχείρηση Γης Μαδιάμ).
Εργάστηκε με τους σκηνοθέτες
Κατάλογος εδώ Θανάσης Βέγγος ν. 38
Παλιές Κωμωδίες Φωτο εδώ
Greece Related Φωτο εδώ
- Νίκο Κούνδουρο /Όμορφη πόλη
- Βασίλη Γεωργιάδη /οι Δοσατζήδες
- Πάνο Γλυκοφρύδη /ο Βασιλιάς της Γκάφας
- Ερρίκο Θαλασσινό /ο Τσαρλατάνος
- Ντίνο Κατσουρίδη /Θανάση πάρε τ' όπλο σου
- Παντελή Βούλγαρη /Ήσυχες μέρες του Αυγούστου, Ψυχή Βαθειά
- Θόδωρο Αγγελόπουλο /Το βλέμμα του Οδυσσέα /οδηγός ταξί στα χιόνια
- Γιάννη Δαλιανίδη /ο Ατσίδας από το θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά "Εξοχικό κέντρο ο Έρως" μαγαζάτορας εξοχικού κέντρου Θρασύβουλος
- Κώστα Στράντζαλη /Σχολή για Σωφερίνες /συνεργάτης Σχολής Οδηγών
- Ντίμη Δαδήρα /Διακοπές στην Αίγινα /τεχνίτης
Στο θέατρο επίσης, ήταν πολυσχιδής η παρουσία του με συμμετοχές ως επί το πλείστον σε επιθεωρήσεις Ο Θανάσης Βέγγος απέκτησε άδεια άσκησης επαγγέλματος ηθοποιού (ημερομηνία εγγραφής: 11 Απριλίου 1959) και έγινε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση έγινε την ίδια χρονιά, στην επιθεώρηση των Δ. Βασιλειάδη - Ν. Ελευθερίου "Ομόνοια πλατς-πλουτς", Θέατρο Περοκέ στη πλατεία Καραϊσκάκη, το 1959 μαζί με τους Γιάννη Γκιωνάκη, Νίκο Ρίζο.
Ο Βασιλιάς της γκάφας | Ο Ατσίδας - 1962 Θανάσης Βέγγος ως Θρασύβουλος ("Στη πόρτα η ζωή ο Χάρος στο παράθυρο"), Ντίνος Ηλιόπουλος, Στέφανος Στρατηγός |
Από την αρχή της καριέρα του 1962, ως το τέλος 2010, τιμήθηκε με βραβεία για το παίξιμο του στις ταινίες Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση (Α΄ ανδρικού ρόλου), Θανάση πάρε το όπλο σου, ο Τσαρλατάνος (βραβείο ερμηνείας στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), Ήσυχες μέρες του Αυγούστου" 1991, του Παντελή Βούλγαρη (Ερμηνείας β΄ ανδρικού ρόλου), περιοδικό Status (Έργο ζωής) για το σύνολο του έργου του, Ακαδημία ελληνικού κινηματογράφου για το σύνολο του έργου του.
Για ένα έτος 2010-2011, νοσηλευόταν λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός όπου και απεβίωσε στις 3/5/'11. Τάφηκε στον τόπο καταγωγής της μητέρας του Ευδοκίας και της γιαγιάς του, στην Αμοργό.
Related: Η μάχη της Ηλεκτρικής ▪ εδώ
Σχόλια