Το Μπλόκο

Το Μπλόκο : Διαταγή Συνάθροισης - Μια ταινία σταθμός

Άδωνις Κύρου - Το Μπλόκο (της Κοκκινιάς)Παράγκα στην Παλιά Κοκκινιά
Απ' το βράχο του Μπλόκου βγαλμένη τους καπνούς, τη φωτιά, τα χωνιά, τη θηλιά που σου είχαν στημένη, ξεπετιέσαι ψηλά Κοκκινιά Ατσαλένια πατρίδα του ιδρώτα μη μπορώντας να ζήσεις σκυφτά δίνεις αίμα και ανάβεις τα φώτα μιας Αυγούστου τρανής δεκαεφτά.
Την ταινία πρόβαλε η τηλεόραση της Βουλής, σε μια πολύ καθαρή κόπια. Τα πρόσωπα του Μάνου Κατράκη, Ξένιας Καλογεροπούλου, Αλεξάνδρας Λαδικού, Κώστα Καζάκου διέγραψαν πάλι στην οθόνη την αγωνία ενός κόσμου φτωχού - της γειτονιάς όπου ήθελαν να μάχονται και να πέφτουν στο βωμό της ελευθερίας από τον κατακτητή.

Στοιχεία Ταινίας

To bloko (1965) on IMDb
  • Τίτλος: Το Μπλόκο (The Roundup)
  • Σκηνοθεσία: Άδωνις Κύρου (γ. Αθήνα 1923 - θ. Παρίσι 1985 /62)
  • Σενάριο: Άδωνις Κύρου (από το βιβλίο του Γεράσιμου Σταύρου /επίσης "Καληνύχτα Μαργαρίτα")
  • Πρωταγωνιστούν: Μάνος Κατράκης, Γιάννης Φέρτης, Ξένια Καλογεροπούλου, Αλεξάνδρα Λαδικού, Κώστας Καζάκος, Κούλα Αγαλιώτου
  • Είδος: Δραματική
  • Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
  • Έτος: 1965
  • Διάρκεια: 74'
  • Τιμητικές διακρίσεις: Φεστιβάλ Θεσσλονίκης '65 Εύφημη μνεία διάκρισης Άδωνις Κύρου
  • Αξιολόγηση: 💧💧💧

Κεντρική Ιδέα

Στη φτωχική συνοιία του Πειραιά Κοκκινιά, οι Γερμανοί κατακτητές μια νύχτα του 1944, πιάνουν τον σκληρό μαυραγορίτη Κοσμά (Κώσας Καζάκος) στις παραμονές του γάμου του με την κοπέλα της γειτονιάς Αντιγόνη, και τον διατάσσουν να μαρτυρήσει τους αγωνιστές της Αντίστασης στο μπλόκο που θα κάνουν την επαύριο. Το δίλημμα είναι μεγάλο γι' αυτόν - να προδώσει την πατρίδα του ή να σώσει τη ζωή του;

Πριν κάποια χρόνια είχα δει αυτή την ταινία. Θυμάμαι ήταν σε θερινό σινεμά - Εκράν, Ηλέκτρα μάλλον λεγόταν και ήταν στη Πατησίων, όπου την είδαμε. Ήταν μια καλή ιδέα.

Το σινεμά είχε κόσμο φαινόταν από την κίνηση μπροστά στις εικόνες, στο ταμείο, στο δρόμο. Καθίσαμε στις πάνινες καρέκλες εκείνη τη καλοκαιρινή βραδιά σ' ένα κήπο γεμάτο λουλούδια στα παρτέρια εκατέρωθεν των σειρών των καθισμάτων.

Μια βραδιά όπου τα αστέρια θα έλαμπαν και πάλι, χωρίς τίποτε να έχουν χάσει από τη λάμψη τους, στον ουρανό της φτωχής προσφυγικής συνοικίας του Πειραιά, την Κοκκινιά, εκείνη την αποφράδα νύχτα —2:30 πρωινή, της Πέμπτης, 17 Αυγούστου 1945.

Μόλις έσβησαν τα φώτα στη μεγάλη οθόνη πρόβαλαν οι στενοί χωματόδρομοι, τα παλιά εργοστάσια της περιοχής με τις καμινάδες, μαυροντυμένες γυναίκες, κάποιες με την ποδιά στη μέση βγαίνοντας στο κατώφλι από την κουζίνα τους, κοιτάζοντας στο δρόμο, οι Γερμανοί που έμπαιναν μες τα σπίτια κι έπιαναν στη τύχη ανθρώπους για τη μεταφορά τους στις φυλακές Χαϊδαρίου. *

Το Μπλόκο : Ιστορικό Διαταγής Συνάθροισης

Η αντίσταση του ΕΑΜ με τους μαχητές Αλεξάνδρα Λαδικού, Γιάννη Φέρτη, οι κουκουλοφόροι, οι δωσίλογοι, ο Κώστας Καζάκος που μετανιώνοντας - μη μπορώντας να δείξει τον "ένοχο" πετάει τη μαύρη κουκούλα: "Δεν είμαι προδότης" φωνάζει και την ίδια ώρα πέφτει νεκρός από τις σφαίρες των Γερμανών.

Ο φακός εξετάζει με μεγάλη δύναμη προς το τέλος της ταινίας όλα τα συγκεντρωμένα πρόσωπα - ένα πλήθος μ' έναν βουβό σπαραγμό. Η μαρτυρική αυτή παραγκούπολη "φωλιά της Αντίστασης" όπως έχει σημειωθεί, με κατοίκους φτωχούς πρόσφυγες έδωσε πάνω από 150 νεκρούς - θυσία στον αγώνα κατά των κατακτητών.

Θυμάμαι τώρα τη Ζωρζ Σαρρή να χαστουκίζει το Γερμανό που μπήκε στο σπίτι της και την ίδια στιγμή να πέφτει νεκρή από τις σφαίρες του όπλου του, μπρούμυτα στο πάτωμα του σπιτιού της. Μια συγκλονιστική σκηνή...
🔖 Σχετικό έργο (εκτέλεση, δάσος Χαϊδαρίου) [Το τελευταίο σημείωμα] εδώ


Περιλαμβάνονται σκηνές απ' την ταινία το Μπλόκο 1965

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια δεύτερη Κάλλας

Οι ιδιοτροπίες του Λάμπρου

Το τσιφτετέλι της Σπεράντζας