Η κυρία του κυρίου
Η κυρία του κυρίου έφυγε κι αυτή...
Η Γκέλλυ Μαυροπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ήταν κόρη του Άγγελου Μαυρόπουλου και της Μαρίκας Κρεβατά. Με τον ερχομό στην Αθήνα μετά τις γυμνασιακές σπουδές γράφτηκε στη Σχολή του Θεάτρου Τέχνης υπό την διεύθυνση του Καρόλου Κουν.
Πρώτη της θεατρική εμφάνιση το 1955 με θεατρικό έργο του Τζορτζ Άξελροντ, το "Επτά χρόνια φαγούρα" που παίχτηκε στο σινεμά με την Μέριλιν Μονρόε, παράσταση του Θεάτρου Τέχνης με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη. Τα επόμενα χρόνια έγινε γνωστή πρωταγωνίστρια το θεάτρου με ρόλους σε έργα Σαίξπηρ, Μολιέρου καθώς και αρχαίων Ελλήνων τραγικών. Οι αρχές του 1990 τη βρίσκουν στο Εθνικό Θέατρο σε πρωταγωνιστικούς ρόλους κλασσικού ρεπερτορίου.
Παράλληλα στις δεκαετίες '50, '60 πρωταγωνίστησε σε ελληνικές ταινίες (συνολικά 55) - τόσο σε κωμωδίες ("Η κυρία του Κυρίου", 1962) όσο και σε δραματικές (μελοδράματα συχνά) με πειστικότητα. Η τηλεόραση δεν ήταν κάτι που δεν γνώρισε καθώς το 1971 έπαιξε στη σειρά "ο Άγνωστος Πόλεμος" του Νίκου Φώσκολου με μεγάλη επιτυχία.
Γκέλλυ Μαυροπούλου - Μαρίκα Κρεβατά
Τώρα τα λόγια, που δεν ειπώθηκαν αναμεταξύ μας, φύγανε μαζί μ' εκείνη.
Το "Όλα Όσα δεν Είπαμε Τότε" είναι ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο - ένας καημός της Γκέλλυς, που δεν μίλησε ποτέ ανοιχτά με τη μητέρα της. Δε γνώρισε τη μάνα φίλη και εκείνη δε γνώρισε την κόρη φίλη. Έτσι, το βιβλίο αναφέρεται στις σχέσεις αυτές τις τόσο δύσκολες - σχέσεις γνωστές σε όλες μας.
"Η μάνα μας...το πρότυπό μας. Θαυμασμός στο ξεκίνημα της αντάμωσης με τον κόσμο μας, ασυνεννοησία αργότερα,ανταγωνισμός, ζήλια, πολλές φορές οργή αλλά και μίσος ώρες ώρες. Ύστερα ενοχές...". Σχέσεις δύσκολες όπως είπαμε, πόσο μάλλον όταν αυτές οι γυναίκες, ήταν και οι δυό θεατρίνες.
Μια μέρα στο σπίτι μου, καθώς την πίεζα να μου μιλήσει, με ρώτησε: Τι είναι αυτό που σε κάνει να ψάχνεις τις ρίζες σου; Αιφνιδιάστηκα, δεν ήξερα τι να της απαντήσω. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο νου ήταν η σχέση μου μ' εκείνη, θαυμασμός στο ξεκίνημα της αντάμωσης με τον κόσμο μου, το πρότυπό μου, ασυνενοησία αργότερα, ανταγωνισμός, ζήλεια, πολλές φορές οργή αλλά και μίσος ώρες-ώρες.
Ύστερα ενοχές και όσο περνούσαν τα χρόνια ένοιωθα πως θάπρεπε κάποτε να "συγχωρέσω" αυτούς που μ' έφεραν στο φως απ' το σκοτάδι. Δεν αποκλείεται αυτός να είναι ο λόγος που με κάνει να θέλω να γυρίσω πίσω στις ρίζες μου. Η λαχτάρα για συγγνώμη. Δεν απάντησα τότε στην ερώτησή της. Χαμήλωσα τα μάτια και... σώπασα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 👉 Εκδοσεις Σιμπιλιας
Η Κυρία του Κυρίου 1962 "Τι λες βρε λωποδύτη;"- Γιάννης Δαλιανίδης | Ευτυχώς Τρελλάθηκα! Γκέλλυ Μαυροπούλου, Νίκος Σταυρίδης 1961 |
Σχόλια