Ο θησαυρός του μακαρίτη
Ο πηγαίος αυθορμητισμός του Βασίλη Αυλωνίτη (1)
 |  |  |
| Βασίλης Αυλωνίτης - Ο Θησαυρός του Μακαρίτη | Ψάχνοντας στο ...κοτέτσι | ▪ Ο θησαυρός του Μακαρίτη |
Ο θησαυρός του Μακαρίτη Μουσική Τάκης Μωράκης, Άντζελα Ζήλια
Βασίλης Αυλωνίτης: Ηθοποιός του θεάτρου - με πρωτοκαθεδρία στην Επιθεώρηση καθώς και του κινηματογράφου.Γεννήθηκε το 1904 και μεγάλωσε στο Θησείο. Ήταν το δεύτερο αγόρι (μετά τον Αντώνη) του Αλέξανδρου και της Κωνσταντίνας (Ντίνας). Ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια και έτσι πριν ακόμα τελειώσει το δημοτικό, αναγκάστηκε να δουλέψει σε διάφορες δουλειές, για να βοηθήσει την μητέρα του οικονομικά. Περιστασιακά δούλεψε και στο θέατρο ‘Εντεν, σαν βοηθός σκηνογράφου, όπου και πρωτοεμφανίστηκε το 1924 στην οπερέτα του Ν. Χατζηαποστόλου "Το κορίτσι της γειτονιάς" ύστερα από προτροπή του θεατρικού επιχειρηματία Θόδωρου Σκούρα..
Χρυσός - Που στο διάλο τα έχει καταχωνιάσει; - Ο θησαυρός του μακαρίτη 1959 ▪
Την ίδια χρονιά, εμφανίστηκε επίσημα ως ηθοποιός στον θίασο της Ελένης Ζαφειρίου στην παράσταση Ερωτικές γκάφες. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους σε οπερέτες και κωμωδίες, μέχρι το 1928, οπότε και στράφηκε προς την επιθεώρηση επικεφαλής δικού του θιάσου που τον είχε ονομάσει Κρίνονα. Συνολικά πρωταγωνίστησε ή εμφανίστηκε σε μικρότερους ρόλους σε 75 ταινίες. Χαρακτηριστικά του ταλέντου του ήταν οι αυτοσχεδιασμοί και οι γκριμάτσες του (ή μούτα του όπως λένε στο θέατρο).
Ενστικτώδης, πηγαίος και πληθωρικός, ο Βασίλης Αυλωνίτης ήταν από τους ηθοποιούς που στήριξαν την επιθεώρηση και τον κινηματογράφο. Εμβληματική φυσιογνωμία του ελληνικού κινηματογράφου στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, πληθωρικός στις αντιδράσεις του, φιγούρα στέρεη και χαρακτηριστική, ομόρφυνε με την παρουσία του ταινίες όπως "το Εισπρακτοράκι", "Μια ζωή την έχουμε", "Το αμαξάκι", "Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο", "Οι γαμπροί της Ευτυχίας" κ.ά. Στη 45χρονη πορεία του υπηρέτησε με συνέπεια και αφοσίωση όλα τα είδη του θεάτρου (οπερέτα, επιθεώρηση, μουσική κωμωδία και πρόζα).
Ιστορικό υπόβαθρο
Στις 22 Αύγουστου του 1931, παραλίγο να τον σκοτώσει σφαίρα από θερμόαιμο οπαδό ομάδας φιλελευθέρων, "Βενιζελικών" (μαύροι λεγόμενοι), που εισέβαλε στο θέατρο "Περοκέ" όταν έπαιζε στην επιθεώρηση "Κατεργάρα", στο νούμερο Κοσμογονία - σατιρίζοντας τους πολιτικούς της εποχής και άρχισαν να πυροβολούν θεωρώντας ότι θιγόταν ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος.
Από την εισβολή αυτή τραυματίσθηκαν κάποιοι θεατές ενώ σκοτώθηκε ο τεχνικός του θεάτρου Παναγιώτης Μωραΐτης. Στη συνέχεια από τις ανακρίσεις που ακολούθησαν, θεωρήθηκε ότι υπαίτια ήταν η σάτιρα και όχι οι δράστες. Πάντως, οι δράστες συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν, ενώ ως ηθικός αυτουργός θεωρήθηκε ο Παύλος Γύπαρης, ο οποίος υπήρξε καθοδηγητής και στη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη 12 χρόνια νωρίτερα (1919 - στη Βασιλίσσης Σοφίας, Αθήνα). Τότε εκδόθηκε και ο γνωστός νόμος "περί Τύπου" που περιελάμβανε και το θέατρο στην επακόλουθη λογοκρισία. Ο ίδιος μέχρι το τέλος της ζωής του έφερε το βάρος ότι ήταν η αφορμή για αυτόν τον θάνατο και είχε δηλώσει: "Θα περάσουν πολλά χρόνια για να βγω σε αθηναϊκή σκηνή...".
Ο Αυλωνίτης στον Κινηματογράφο
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1929 στην ταινία του Αχιλλέα Μαδρά, "Μαρία Πενταγιώτισσα". Καθιερώθηκε όμως κινηματογραφικά το 1955, με την ταινία "Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο" στην οποία ο Φίνος δεν τον ήθελε επειδή είχε παίξει σε πολλές ταινίες δεύτερης διαλογής και πίστευε ότι είχε πληγεί το προφίλ του, αλλά πρωταγωνίστησε μετά από μεγάλη επιμονή του Αλέκου Σακελλάριου. Η ταινία είχε τόσο μεγάλη επιτυχία ώστε το 1957 δόθηκε και συνέχεια με την ταινία "Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο". Ακολούθησαν δεκάδες άλλες έως το 1970, όπως "Η αριστοκράτισσα κι ο αλήτης", όπου εμφανίστηκε στον τελευταίο ρόλο της ζωής του. Ο ίδιος είχε δει λίγες από τις ταινίες του και είπε κάποτε σε συνέντευξη που είχε δώσει στον μακαρίτη πλέον δημοσιογράφο, Δημήτρη Λυμπερόπουλο ότι: "Δημητράκη, θα τις δω στον άλλο κόσμο, όπου, δεν μπορεί, κάποιος Εβραίος ή Έλληνας θα έχει στήσει σινεμά".
Λεπτομέρειες
Ένα μεγάλο πάθος του ήταν τα στοιχήματα στον ιππόδρομο, κάτι που τον έφερνε συχνά σε τόσο δύσκολη οικονομική κατάσταση, ώστε να αναγκάζεται να παίζει σε δευτερεύοντες ρόλους
Ενώ ήταν παντρεμένος ερωτεύθηκε μια Γαλλίδα θαυμάστρια του και εγκατέλειψε το σπίτι του για να πάει στη Γαλλία, στο Παρίσι. Εκεί γνώρισε με άλλη Γαλλίδα τη Γιογιό με την οποία ξελογιάστηκε - σαν να 'ταν ρόλος του στη θεατρική σκηνή [βλέπε η άγνωστη ζωή του Βασίλη Αυλωνίτη] ....
Για να σωθεί το παρόν, πρέπει να αναβιώσει το παρελθόν —θεμέλιο του όλου οικοδομήματος
Ο Βασίλης Αυλωνίτης υπέφερε από χρόνια βρογχίτιδα, η οποία εξελίχθηκε σε βρογχοπνευμονία και στις 10 Μαρτίου του 1970 έφυγε από τον κόσμο. Κηδεύτηκε στο Β΄ Νεκροταφείο οδός Πατησίων, λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση της ταινίας "Η Αρχόντισσα και ο Αλήτης".
- ▪ (1) "Ο Θησαυρός του μακαρίτη" Σενάριο, σκηνοθεσία Νίκος Τσιφόρος
- Πρωταγωνιστούν: Βασίλης Αυλωνίτης, Γεωργία Βασιλειάδου
- Μουσική: Τάκης Μωράκης Τραγούδι Άντζελα Ζήλια
- (2) Εικόνα Γ΄ αρχική πηγή: Ο θησαυρός του Μακαρίτη -
- 😍 Άλλες παρουσιάσεις έργων του Αυλωνίτη: "Η Ωραία των Αθηνών", "Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο Κοντός", "Γλέντι Λεφτά κι Αγάπη"
Ο θησαυρός του μακαρίτη 1959
Σχόλια